Dit was het dan
Door: Renee
Blijf op de hoogte en volg Tiemen en Renee
01 Oktober 2010 | Frankrijk, Lanty
Salut!
1 Oktober, natuurlijk staat deze dag bij ieder van jullie in het geheugen gekrast als de dag waarop jullie dierbare vrienden collega's kinderen kennissen familieleden broer en zus emigreerden.
We hadden ons zelf en elkaar belooft dat we het een jaar zouden proberen, en mocht een van ons het dan niet goed genoeg bevallen zijn dan waren we terug naar Nederland of elders gereisd.
Het moment is daar 30 September nacht op 1 Oktober vorig jaar zijn wij met ons hele hebben en houden op de achter wielen vertrokken naar Frankrijk.
Laten we even terug blikken op de laatste weken voor vertrek:
Tot 2 weken voor vertrek hebben wij beiden door gewerkt in de Billabong we dachten in 2 weken genoeg tijd te hebben voor : Het inpakken van al onze spullen op de kamer en tiemen zijn loods, het nemen van afscheid van al onze dierbaren, het vieren van feest, het nemen van een hond, en het toch mentaal voorbereiden op een grote stap.
Nou was dit waarschijnlijk allemaal wel gelukt als: we niet te veel afscheid feestjes bezocht hadden, daarbij niet te veel van de heerlijkheden des levens genoten hadden, en geen pup hadden genomen.
Want dan waren we waarschijnlijk wel iets eerder als 2 dagen voor vertrek begonnen met het inpakken.
Waardoor we niet op de dag en avond van vertrek nog tot een uur 's nachts bezig waren geweest.
( in het oog houdend dat we ook al 3 nachten amper een oog dicht gedaan hadden omdat onze jonge hond daar niet zo veel zin in had).
Ik herinner me het afscheid bij Gert en Hilde in Malden, ik denk dat ik dichtbij een mentale break down was waarop de arme geweldige dood moeie tiem besloot dat als we nu niet vertrekken zouden ik niet meer zou gaan tot ik bij gekomen was.
Daar gingen we dus, op weg naar het beloofde land met onze ark van iveco op de achter wielen naar Frankrijk. ( Ik ben na 3 minuten van ellende in slaap gehuild met een toon op schoot die echt niet wist wat haar te wachten stond en Tiem heeft het nog helemaal tot Luxemburg gehaald voor hij gestopt is en ook een uur geslapen heeft ).Mijn held! :)
aangekomen denk ik dat jullie weten hoe het ons vergaan is, via deze blog konden we jullie goed op de hoogte houden.
Ik denk dat de meeste van jullie al wel begrepen hebben dat we na een paar maanden al wisten dat we nooit meer terug zouden komen.
Wij hebben ons geluk en onze liefde hier gevonden.
Zoals het er nu uit ziet komt hier alles op zijn pootjes terecht en is er voor ons geen reden ( buiten vakantie vieren en stappen en familie en vrienden )om zo nu en dan terug naar Nederland te gaan.
Het begint te lijken alsof dit het einde van onze blog zou zijn, dat is het niet.
Maar, ik kan deze blog met al haar reacties laten uitprinten tot een mooi album en wil dat tiem cadeau doen omdat wij hier een jaar zijn.
Ik hoop dat jullie allemaal wat kunnen schrijven iets wat jullie tiemen zouden willen wensen in nog een jaar hier in Frankrijk, Dan ga ik hem zo spoedig mogelijk laten drukken als cadeau.
Ik bedank jullie nogmaals allemaal voor het lezen van de blog en ik stop er dus niet mee maar wat er nu aan geschreven materiaal is word gedrukt.
Alle liefs en goeds voor jullie, ( en succes met Rutte en Verhagen )
Tiemen ik hou van je en ik hoop dat je nog 100 jaren met Toon en mij hier in Frankrijk zou willen blijven.
Tot snel allemaal,
Renee
1 Oktober, natuurlijk staat deze dag bij ieder van jullie in het geheugen gekrast als de dag waarop jullie dierbare vrienden collega's kinderen kennissen familieleden broer en zus emigreerden.
We hadden ons zelf en elkaar belooft dat we het een jaar zouden proberen, en mocht een van ons het dan niet goed genoeg bevallen zijn dan waren we terug naar Nederland of elders gereisd.
Het moment is daar 30 September nacht op 1 Oktober vorig jaar zijn wij met ons hele hebben en houden op de achter wielen vertrokken naar Frankrijk.
Laten we even terug blikken op de laatste weken voor vertrek:
Tot 2 weken voor vertrek hebben wij beiden door gewerkt in de Billabong we dachten in 2 weken genoeg tijd te hebben voor : Het inpakken van al onze spullen op de kamer en tiemen zijn loods, het nemen van afscheid van al onze dierbaren, het vieren van feest, het nemen van een hond, en het toch mentaal voorbereiden op een grote stap.
Nou was dit waarschijnlijk allemaal wel gelukt als: we niet te veel afscheid feestjes bezocht hadden, daarbij niet te veel van de heerlijkheden des levens genoten hadden, en geen pup hadden genomen.
Want dan waren we waarschijnlijk wel iets eerder als 2 dagen voor vertrek begonnen met het inpakken.
Waardoor we niet op de dag en avond van vertrek nog tot een uur 's nachts bezig waren geweest.
( in het oog houdend dat we ook al 3 nachten amper een oog dicht gedaan hadden omdat onze jonge hond daar niet zo veel zin in had).
Ik herinner me het afscheid bij Gert en Hilde in Malden, ik denk dat ik dichtbij een mentale break down was waarop de arme geweldige dood moeie tiem besloot dat als we nu niet vertrekken zouden ik niet meer zou gaan tot ik bij gekomen was.
Daar gingen we dus, op weg naar het beloofde land met onze ark van iveco op de achter wielen naar Frankrijk. ( Ik ben na 3 minuten van ellende in slaap gehuild met een toon op schoot die echt niet wist wat haar te wachten stond en Tiem heeft het nog helemaal tot Luxemburg gehaald voor hij gestopt is en ook een uur geslapen heeft ).Mijn held! :)
aangekomen denk ik dat jullie weten hoe het ons vergaan is, via deze blog konden we jullie goed op de hoogte houden.
Ik denk dat de meeste van jullie al wel begrepen hebben dat we na een paar maanden al wisten dat we nooit meer terug zouden komen.
Wij hebben ons geluk en onze liefde hier gevonden.
Zoals het er nu uit ziet komt hier alles op zijn pootjes terecht en is er voor ons geen reden ( buiten vakantie vieren en stappen en familie en vrienden )om zo nu en dan terug naar Nederland te gaan.
Het begint te lijken alsof dit het einde van onze blog zou zijn, dat is het niet.
Maar, ik kan deze blog met al haar reacties laten uitprinten tot een mooi album en wil dat tiem cadeau doen omdat wij hier een jaar zijn.
Ik hoop dat jullie allemaal wat kunnen schrijven iets wat jullie tiemen zouden willen wensen in nog een jaar hier in Frankrijk, Dan ga ik hem zo spoedig mogelijk laten drukken als cadeau.
Ik bedank jullie nogmaals allemaal voor het lezen van de blog en ik stop er dus niet mee maar wat er nu aan geschreven materiaal is word gedrukt.
Alle liefs en goeds voor jullie, ( en succes met Rutte en Verhagen )
Tiemen ik hou van je en ik hoop dat je nog 100 jaren met Toon en mij hier in Frankrijk zou willen blijven.
Tot snel allemaal,
Renee
-
01 Oktober 2010 - 09:41
Lasse & Rachel:
Hoi Renee & T-men,
Nogmaals hartstikke bedankt voor het geboden onderdak tijdens onze race door FR afgelopen juni!
Jullie wonen er prachtig!
Hopelijk hebben jullie van de stroopwafels en ham&kaas chips genoten ;-)
Tot de volgende keer en veel geluk daar!
Groetjes uit Amsterdam! -
01 Oktober 2010 - 10:49
Jules:
Nou nou Pee had niet gedacht dat het nu al precies 1 jaar geleden is :(! -
01 Oktober 2010 - 11:02
Merie:
Hoi Tiemen ,
Ik wens je het allerbeste voor de komende jaren en dat je plannen werkelijkheid mogen worden!!!!
Ook het allerbeste voor jullie twee samen !!
Groet -
02 Oktober 2010 - 16:30
Cur En Jules:
Hee Tiemen,
Ellende!!!!
Hopelijk blijft het bij jullie goed gaan, proficiat met het eerste jaar, zoals jullie weten is het hier afwachten met Rutte en Wilders....... -
03 Oktober 2010 - 21:07
Kleine Babbie:
Hallo Mensen van het goede leven!
Een jaar geleden alweer. ik weet nog wel dat we met zen alle zaten te janken in de billabong! ellende... maar jullie horen daar thuis en ik hoop dat ik in jaar 2 de plek waar jullie wonen WEL een keer te zien krijg want ik kan me er niks bij voorstellen!
Hele dikke kus vanuit millingen -
21 Oktober 2010 - 12:52
M'loesje:
Wouw dat klinkt allemaal helemaal goed lieverds.
Groot gelijk, geniet en ben en blijf gelukkig, maar volgens mij kom dat wel goed ;-)
Wij inmiddels wel terug in Nederland (en das heus niet altijd even makkelijk!)
dus in jullie jaar 2 in La France gaan we zeker jullie opzoeken, wordt almaar nieuwsgieriger...
Knuffels.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
